रानमेव्या’ला दाद

                                                                       प्रा. मधुकर पाटील

                                                                      बोरीवली (पश्चिम),

                                                                       मुंबई - ४०० १०३

प्रिय कवी गंगाधर मुटे,

                  तुमचे-आमचे प्रिय मित्र प्रा. सुरेशचंद्र म्हात्रे यांनी पाठविलेला तुमचाआंबटगोड "रानमेवा" मिळाला.

मन:पुर्वक आभार तुमचे आणि प्रा. सुरेशचंद्राचे.

'आंबटगोड’ म्हटले या रानमेव्याला कारण यामध्ये उपहास-उपरोधाचा ठसकादेणारा आंबटपणा आहे आणि भावात्म काव्यात्मकतेचा ’गोडवा’ ही आहे.

शोधात भाकरीच्या निम्मी हयात गेली

स्वप्नेच वांझ झाली तारुण्य जाळताना

असे ’शेतकरी-भोग’ भोगताही तुम्ही काव्य ’जगत’ आहात याबद्दल अभिनंदन.

आणि सत्य ’आत्मगत’ आणि ’समूहगत’ ही - असाच प्रत्यय देणारे.

अंगारमळा-आंबेठानच्या ख्यातनाम शरद जोशी यांच्यापासूनपुणे-मुंबई-अहमदनगर-अकोला ते अगदीहॉंगकॉंग-कुवैत-आस्ट्रेलिया-अमेरिका येथपर्यंतच्या अनेक जाणत्यांनी तुमच्या’रानमेव्या’ला दाद दिली आहे - त्यात तुम्हाला अज्ञात असलेल्या एकारसिकाची भर-

तुमच्या खास आवडलेल्या कविता :

बळीराजाचे ध्यान, माणूस, हे गणराज्य की धनराज्य?, अट्टल चोरटा मी,सरबत प्रेमाच्या नात्याचं, शल्य एका कवीचे, कुठे बुडाला चरखा?, धकव रंशामराव, आंब्याच्या झाडाला वांगे, लकस-फ़कस, झ्यामल-झ्यामल, तरीहुंदक्यांना गिळावे किती?, अंगार चित्तवेधी.

तुमच्या कवितेतील ’कवितांना’ जन्म देणार्‍या प्रतिमा:

गगनावरी तिरंगा - ओलांडुनी नकाशे तू ब्रह्मस्थान घ्यावे

*

तारांगणे उद्याची - कक्षा तुझी असावी

*

छप्पर उडल्या संसारात
ब्रह्मपुत्रा वाहते
तेल मिरची शिदकुट
पाण्यावरती पोहते ....!

*

विहिरीत नाही पाझर, नयनी मात्र झरे

*

पावसाच्या उघाडीनं, स्वप्न झालं चुरा

*

आकाश अंथरोनी, तार्‍यास घे उशाला 
बाहूत सूर्यचंदा, पाताळ पायशाला

*

लावती घामाला किंमत सस्ती
त्वेषाने अंबर चिरू द्या की रं ......!

*

उषेला बांग देऊ द्या की रं ......!

*

जीवाचा
आटापिटा
हाच त्यांचा
बायोडाटा

*

अरे माणूस माणूस
कसं निसर्गाचं देणं?गुण श्वापदाचे अभये
नाही मानवाचं लेणं ......!

*

ताई-दादा राबताती, पिकताती माणिकमोती
जसं कैवल्याचं लेणं, ओंब्या-कणसं झुलताती

*

चंद्रास ग्रासताना अंधार घोर झाला

तुमच्या कवितेतील सुंदर कल्पनाविलास:

अट्टल चोरटा मी

*

सरबत...... प्रेमाच्या नात्याचं

*

विलाप लोकसंख्येचा

तुमच्या कवितेतील शाब्दलय:

- मात्रा/अक्षरवृत्तातील सर्वच कविता

- तू हसलीस, खेटून बसलीस

- स्वच्छ ऊन अन्‍ मोकळी हवा

  मस्त विहंगतो पाखरांचा थवा

- अलबेल्या वल्लरींना

  झाडे झुडपे झोका झुलवतात

तुमच्या कवितेतील सर्जनशील शब्द:

उजाडणे ही बुजाडेल,

राजकर्‍यांनो…., 

झकोले, झ्यामल-झ्यामल

 

तुमच्या कवितेतील तात्विक स्पर्श:

- न चिरंतन काही, क्षणभंगूर पसारा

- वाली तुझा तूची

- आक्रमणाला उत्तर बचाव नसते

- "मी-तू", "तू-मी" कशाला हवंय रे?

तुमच्या कवितेतील उपहास-उपरोध:

तुम्ही चळवळीतले कृतिशील कार्यकर्ते - सामाजिक/राजकीय अनुभवाने पोळूननिघालेले.

म्हणूनच प्रत्यक्ष आणि शाब्दिक उपरोध/उपहासाचीही कुर्‍हाड चालवणारे.

उदाहरणे सर्वत्र अविष्कृत झालेली.

                                                                       आपला स्नेहशील,

                                                                      प्रा. मधुकर पाटील

* प्रा. सुरेशचंद्र म्हात्रे यांना आशिर्वादपर नमस्कार सांगणे.

---------------------------------------------------------------------------------